دیرآمدم

مدتیه به وب سرنزدم بذارین به حساب گرفتاری و مشغله زیاد دوست داشتم به روز باشم و اتفاقات زندگیم رو روزانه بنویسم ولی متاسفانه نشد...شب ۲۳ ماه مبارک رمضان با عشقم رفتیم کنگان واسه احیا.شب عالی بود دعا و قرآن به سر .حالت معنوی فوق العاده ای گرفتیم.غروبش سپر پارادو رو زدم از ترس داشتم سکته میکردم عشقم گف فدای سرت...۱۹تیر خالم به رحمت خدا رفت روزای وحشتناکیه...بهشت فروس جایگاهش...علی هنوز حالش وخیمه و شیراز بستریه...دعا کنیدواسش.از مشکلات خودمم بگم که هنوز اندر خم یک کوچه ام و هیچ تکونی نخوردم اینم از سرنوشتی که روزگار واسم رقم زد...روزگار احسنت و دست مریزاد.خداااااایا مهدی همیشه سالم باشه...الهی آمین